Digitale Fotografie Vakantie

Flitsen in 1955 kinderlijk eenvoudig

Flitsen in 1955 kinderlijk eenvoudig

Ja, 1955 dat was me nog eens een jaar! Dankzij de firma Braun werd alles een stuk makkelijker. Je kon ineens je flitser in een stop contact steken. Flitsen met stroom. En alsof dat niet gek genoeg was kon je ook al met batterijen werken. Revolutionair. 67 jaar geleden waren er al oplaadbare flitsers.
Stacks Image 95
Er waren dus drie mogelijkheden. Met stroom, met drie batterijen of met een accu. Kom daar tegenwoordig nog maar eens mee. Er zijn niet heel veel flitsers die dat kunnen.
Stacks Image 142
Ook de firma Braun bestaat niet meer voor zover ik weet. Ik heb er vroeger nog wel mee gewerkt. Niet met deze want toen moest ik nog geboren worden. Ik kwam echter deze advertentie tegen en moest er ergens om lachen maar ook bewonderend omdat ik me realiseerde hoever men toen al was. Een flitser die werkt op drie soorten stroom, ik vind het nogal wat voor 1955.

Stacks Image 144
Dat is nog eens een tip. En… het moet best wel een aardig sterke flitser zijn geweest. 17 DIN staat gelijk aan 40 ASA of noem het tegenwoordig ISO. En dan toch met F/8 binnen kunnen flitsen. Dat moet een sterk lampje geweest zijn wat erin zat.
Stacks Image 148
En dan de prijs! 165 gulden. Omgerekend naar nu dan dus 165 euro. Al hoewel Is dat wel zo? Laten we zeggen dat 165 gulden nu 320 euro geweest zou zijn. Hmm, niet eens heel erg slechte prijs.
Stacks Image 152
En dan nog de technische specificaties. Die zijn toch wel raar. 60 watt seconden. Dat zou nu een dure Canon Nikon flitser zijn van +500 euro. Maar dan wel gemeten bij 100 ISO. En de Braun haalde de 60 watt seconden al bij 40 ISO. Dat is nogal een verschil.
Of ze maakten vroeger veel sterkere flitsers, of ze zaten enorm te jokkebrokken, of de fabrikanten van nu bakken er niet zoveel van. Als iedereen de waarheid sprak toen en nu dan zijn onze flitsers (de gewone reportage flitsers) ongeveer 2x zwakker geworden. Dat is vreemd. Ik ga het niet verder uitzoeken, maar raar is het wel. Laat ik het gewoon een constatering noemen.